και λεπτομέρεια κελύφους αχινού:
ένα πρόσωπο μιλάει τον κόσμο
ένα κοχύλι ακουμπάει το δέρμα
γέρνεις με το σύννεφο
και το φως δε σ' αφήνει
φλογίζεται το χέρι
το είναι ποθεί
οι κόσμοι που υπήρξαν
και τα νερά που σε άκουσαν
τα σύννεφα - τόσα σύννεφα- που στάθηκαν
στον ουρανό για λίγο πάνωθέ σου
εικόνες στα δάχτυλά μου
γυαλάδα στο φως
ζεστή αμμουδιά ονείρου
να σε κρατώ
και να χάνομαι
στην εκπνοή του Σεπτεμβρίου
4 comments:
Σας λατρεύω.
Καιρό είχα να δω σύννεφα...
Irina, "strange maps of beauty, maps of this world, itineraries of unknown pilgrims", very nice (poetic) description and very accurate, I think. But the ending breath of September might have been a live moment who's fragrance is still in the air. The autumn is sweet in Greece.
Andrea, όπως έλεγαν παλιότερα οι διαφημίσεις της πολεμικής αεροπορίας, "οι ουρανοί είναι δικοί σου"... :-)
scorpina, αν απ'τις φωτογραφίες νοσταλγείς την ομορφιά του αντικειμένου, δεν φέρνει αυτό μια μελαγχολία; Ελπίζω μόνο να είναι γλυκιά μελαγχολία. Καλημέρα.
Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες... Το μυαλό μου (πάντα να λειτουργεί ανάποδα) σκέφτηκε τις επιθυμίες που ζωγραφίζονται στο κέλυφος των αχινών :)
Επίσης, πολύ όμορφες οι εικόνες των λέξεων που συμπληρώνουν τις εικόνες. Ένα καλοκαίρι που δραπέτευσε μέσα στην εκπνοή του Σεπτέμβρη...
To λείο είναι τόσο ξεκούραστο και θελκτικό στο μάτι που νομίζω ότι νιώθω την υφή της επιφάνειάς του στα ακροδάχτυλά μου. Από την άλλη ο αχινός, παρ' ότι στερείται τέτοιας ομορφιάς, μου δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ πιο κοντά μου, πιο εύθραυστος, πιο 'ζωντανός'.
εικόνες στα δάχτυλά μου
γυαλάδα στο φως
ζεστή αμμουδιά ονείρου
να σε κρατώ
και να χάνομαι
στην εκπνοή του Σεπτεμβρίου
Νομίζω ότι επιβάλλεται να πω (για πρώτη φορά και εν αναμονή του επόμενου καλοκαιριού) "Καλό χειμώνα". ;-)
Post a Comment