κάτι το ωραίον - Ελλάδος περιήγησις

Τι έχει να πει ο σημερινός περιηγητής για τα πολιτισμικά αξιοθέατα της χώρας; ε;


[Το παγωτό που τρέχει δεν είναι δική μου παρέμβαση]




Διευκρινίζω ότι η σειρά με την οποία παρατίθενται οι παραπάνω αφίσες ουδεμία σχέση έχει με τους καλλιτέχνες και το διαμέτρημά τους. Το ενδιαφέρον μου για αυτές είναι καθαρά εικαστικό-υπαρξιακό.

ένας γάτος, μια ιστορία

"Τί μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά;"

Είναι σκεφτικός και θλιμμένος.
Μια κάποια ιστορία τον έχει στεναχωρήσει πολύ!
Καλύτερα να μην τον ρωτήσετε.
Εξ' άλλου δεν υπάρχει απάντηση.
Μόνο ιστορίες.
Κι ο χρόνος φεύγει.

Αυτό που βλέπει κανείς στα μάτια του
δεν είναι παρά μια αντανάκλαση
Παιχνίδια που κάνει το φως

Αυτό που βλέπει κανείς πίσω απ'το βλέμμα του
δεν είναι παρά ένα αόριστο μόρφωμα
στο μυαλό του παρατηρητή
Ανίκανο να περιγράψει την εικόνα ή τη στιγμή

οι θεοί μένουν

-
οι κορυφές ντύνονται τους ατμούς





και οι θεοί
μοιάζει να είναι ακόμη εκεί
χτισμένοι στο τοπίο
πέτρα
πέτρα που είναι η ψυχή
αυτού του πάνω απ'τη γη τόπου



κι έχουν την ιδιότητα, παρότι ακίνητοι,
να ξεπροβάλλουν άξαφνα καθώς κινείσαι αργά
προσέχοντας ένα ένα τα βήματά σου
-

state of things

... and defective vision:

state of mind

ένα διαφορετικό ζευγάρι...

ένα διαφορετικό ζευγάρι "παπούτσια"
αναπαύονται μετά την πρωινή τους βόλτα
σε μια άλλη γωνιά του Ιονίου



(36 23' 59" Ν, 22 29' 06" Ε σύμφωνα με το GoogleEarth)

ενώ κάποιος παραδίπλα παραφυλάει
και κάτι σχολιάζει, αλλά από μέσα του



ο ήλιος είχε ανατείλει κανα δίωρο νωρίτερα
ακριβώς στην προκαθορισμένη ώρα,
από το προκαθορισμένο σημείο κ.λπ. κ.λπ.


(Σάββατο 2 Ιουλίου 2005, 06:22 π.μ. σύμφωνα με τη μηχανή)

ενώ η είσοδος ήταν σκοτεινή και χορταριασμένη,
όπως ακριβώς θα περίμενε κανείς