Κάτι τέτοιες...

Κάτι τέτοιες νύχτες στην Αθήνα, δεν μπορω να ξεφύγω απ'τα λόγια του Καρούζου. Που κατάφερε να δώσει τόσο ισχυρή αρσενική υπόσταση στο (παραδοσιακά θηλυκό) φεγγάρι:


Ηττήθηκα νύχτα

Τώρα που η καρδιά μου δεν προσφέρεται
σε παρορμητισμούς αλκοόλ
ακόρεστος προστρέχω σε ηλίθιες απελπισίες
υπογράφοντας το Σύμπαν.
Είμαι παντέρημος όσο κι ο φέγγαρος ψηλά-ψηλά
σε στύση φωτός τον Αύγουστο.
Τελετουργώ στη σιωπή χωρίς άμφια.

Νίκος Καρούζος, Ερυθρογράφος, 1988


.

Λήψη Νο 5769 - Χωρίς λόγια

tu contemples ton âme...

...dans le déroulement infini de sa lame



L'homme et la mer par Charles Baudelaire

Homme libre, toujours tu chériras la mer !
La mer est ton miroir ; tu contemples ton âme
Dans le déroulement infini de sa lame,
Et ton esprit n'est pas un gouffre moins amer.

Tu te plais à plonger au sein de ton image ;
Tu l'embrasses des yeux et des bras, et ton coeur
Se distrait quelquefois de sa propre rumeur
Au bruit de cette plainte indomptable et sauvage.

Vous êtes tous les deux ténébreux et discrets :
Homme, nul n'a sondé le fond de tes abîmes ;
Ô mer, nul ne connaît tes richesses intimes,
Tant vous êtes jaloux de garder vos secrets !

Et cependant voilà des siècles innombrables
Que vous vous combattez sans pitié ni remord,
Tellement vous aimez le carnage et la mort,
Ô lutteurs éternels, ô frères implacables !

κινούμενη άμμος

αριστερά η Κέρος, στο βάθος η Αμοργός


click on the image for a larger version

και η Αμοργός από κοντά





[η κινούμενη άμμος είναι αλλού: εδώ]

[πίσω από μια κουρτίνα υπάρχει μια σκιά παρουσίας
προδίδεται για λίγο μα τραβιέται και χάνεται
τί μπορούσε να προβλεφθεί από παλιά
και τι μπορεί πλεόν να ανιχνευθεί;
προς τι οι ερωτήσεις;]

[η μόνη εικόνα είναι ο ρυθμός
τα νερά κινούνται αέναα
μα αν ξεχάσω τις κουρτίνες,
τα νερά, το φως και το θόρυβο
το παρόν είναι ένας παλμός
κάθε σύσπαση
λιγάκι ακόμη
"ανεπαισθήτως"
βυθίζει το σώμα
σ' αυτή την κινούμενη άμμο]

[κατά η διάρκεια των ονείρων ζω;
τα σύννεφα που καθρεφτίζονται αχνά
σημαίνουν περιοχές, εποχές και συνενοχές
τί ήταν από τότε προβλέψιμο
και τι είναι πια ανιχνεύσιμο;]

[ας εμπιστευθούμε λοιπόν τους διάττοντες
με ανυπόκριτη χαρά
αυτοί συνεχίζουν]


.

παρόν απουσίας

Δεν είναι σενάριο καταστροφής που επαληθεύτηκε.
Δεν είναι άδειες οι κεντρικές λεωφόροι.






Δεν έφυγαν όλοι.
Δεν είναι η Σόλωνος αυτή η οδός:




Είναι κάτι από καιρό ειπωμένα πράγματα.

Και το παρόν κινούμενη άμμος.




....... m ....... m ....... m .......

.

Ενα παράθυρο

Αριστερα το Κατω Κουφονησι, λιγο δεξιοτερα η Κερος με τα βραχονησακια στη νοτιο μερια της. Στο βαθος το Αντικερι κι η Δριμα. Θα φαινοταν κι η Αμοργος μα ειναι ολα βουτηγμενα στους καλοκαιρινους ατμους. Αυτη ειναι η θεα απο ενα παραθυρο στη Σχοινουσα.

πλους BLUE STAR NAXOS

Καταστρωμα η ωρα επτα. Ο ηλιος γερνει. Στην Αθηνα καυσωνας. Εδω φυσαει γλυκος ο αλμυρος θαλασσινος αερας. Κοντρα στον ηλιο τις φιγούρες μονο βλεπω των ανθρωπων. Ο αερας παιρνει τις φωνες. Σαν σε ονειρο.

Ανοίκεια σχήματα

Έκοψα κι έραψα
τα σύννεφα, τα δέντρα, τα βουνά και τη θάλασσα
Γιατί δεν ταιριάζουν;

Ήθελα να μπορούσα
ν΄αραδιάσω λίγα βότσαλα στο χώμα

Έπεσα στο νερό
τα κατοικίδιά μου στο βυθό
φθίνει δυσοίωνα το φως και σχεδόν σιωπή

"τί στο διάβολο"
μμμμ... είπα τη μαγική λέξη
βγήκανε όλα τα τερατάκια απ'τις τρύπες τους
κι ήρθανε να τριφτούν στα πόδια μου
στο βυθό

[και τα φύκια τι όμορφα!]

κουνημένες φωτογραφίες - ρητορικές απορίες

[που πηγαίνω;]


[τί είναι αυτά τα φώτα;]


[ποιός θα διαβάσει τις ταμπέλες;]


[γιατί συνεχίζω;]

(to be continued ... don't hold your breath)