Παραλλαγή σε ένα θέμα

Το θέμα γνωστό.
Ερωτήσεις. Απορίες.
Τι βλέπω; Τί θέλω να βλέπω;
Τί μου αρέσει να βλέπω;
Τί επιλέγω να βλέπω;
Και τελικά τί είδα;
Κι εσύ τί βλέπεις;

Δεν μπορώ να ξεφύγω από την ιδέα ότι η πραγματικότητα είναι μια υδάτινη επιφάνεια όπου μόνο σερφάροντας μπορεί κανείς να ισορροπήσει. Εν κινήσει. Με χάρη ει δυνατόν.
Έπειτα είναι και ο βυθός βέβαια, ένας άλλος κόσμος.







"Go, go, go, said the bird: human kind
Cannot bear very much reality.
Time past and time future
What might have been and what has been
Point to one end, which is always present."

[Burnt Norton, Four Quartets, T.S. Eliot]

.

η νύχτα

Η νύχτα είναι φωτεινή. Το φεγγάρι ζεσταίνει τον κόσμο.
[χρόνος έκθεσης τέσσερα δευτερόλεπτα]
Το φθινόπωρο μια μικρή άνοιξη εδώ.
Ένα διαστημόπλοιο θα έρθει σε λίγο, να πάρει τους από καιρό νεκρούς. Να επιβιβαστούν επιτέλους στις παράλληλες ζωές που ονειρεύτηκαν. Σε αυτά τα μαρμάρινα σπιτάκια μπορεί να μένουν παιδιά. Όλα θα γίνουν φυσιολογικά. Η γάτα που περπατάει στη μάντρα θα κρυφτεί μα δε θ'απορήσει. Τα φώτα στον κάμπο θα ναι έτσι πάλι σα φωτάκια σε θάλασσα. Κι η θάλασσα θα ναι έτσι πάλι σαν ασήμι στο φως.
Τότε όμως το τοπίο θα το δείξω ασπρόμαυρο.
Για να μην καταλάβει κανείς τα πρόσωπα και την εποχή.

Έπειτα πάλι στον ήλιο
θα ξημερώσουν τα νερά χαρούμενα




Κάθε φορά στο χωριό αναρωτιούνται οι άνθρωποι ποιό είναι το τετελεσμένο γεγονός και ποια η προφητεία.

Χώμα

Η νύχτα των ευχών στο πέλαγος
έφερε χρόνια βράχια
και ισημερίες με έμφαση στη νύχτα

Ριζικό σύστημα επιμονής
ένα μοναδικό μικρό τοπίο
στη σχισμή του βράχου

Περιέλιξη παραπλανητική βλασταίνει
κλείνει το μάτι γέρνοντας το ποτήρι
της αθωότητας -τί νόμισες;

Η γέφυρα στο ποτάμι
είναι για τους πεζούς
να ηδονίζονται την απόσβεση

Τα μέταλλα ιδρώνουν
για τα δάκτυλα που θα ζωγραφίσουν
κάτι άπιαστο ή ένα όνομα

Ο θεός ξαπλώνει στην έρημο
και οραματίζεται μιαν άλλη δημιουργία
που ακόμη δεν αποφάσισε

Τα χλωρά χαίρονται το φως
ψιθυρίζουν στο σκοτάδι
κι έχουν σώμα

Το νερό είναι η πατρίδα μου
Ο αέρας το όνειρο
Η στεριά πέτρα

παίζουμε;

Κυκλαδίτικο Escheresque



and the ZOOMQUILT - a collaborative art project

Λεπτομέρεια επιθυμίας

και λεπτομέρεια κελύφους αχινού:




ένα πρόσωπο μιλάει τον κόσμο
ένα κοχύλι ακουμπάει το δέρμα

γέρνεις με το σύννεφο
και το φως δε σ' αφήνει
φλογίζεται το χέρι
το είναι ποθεί

οι κόσμοι που υπήρξαν
και τα νερά που σε άκουσαν
τα σύννεφα - τόσα σύννεφα- που στάθηκαν
στον ουρανό για λίγο πάνωθέ σου

εικόνες στα δάχτυλά μου
γυαλάδα στο φως
ζεστή αμμουδιά ονείρου
να σε κρατώ
και να χάνομαι
στην εκπνοή του Σεπτεμβρίου