Einstein in the sky with diamonds
Royal anamorphic so lovely nothingness
Deep deep where no footsteps were ever heard
Bubbles in the dark, implied surfaces
Implied dark truths
And love lost in the garden of forking paths
Στη σπηλιά έβρεξε
έξω το 'στρωσε σοκοτάδι και σιωπή
χειμώνας
νάρκη χειμέρια των υποδοχέων
κι εκείνο το γαμημένο το όνειρο
χειμώνας
έχω στην πλάτη μια ρωγμή
από πάνω ως κάτω
κι ένα κοπάδι ακέφαλα κοκόρια
στη σκακιέρα
implied nothigness, that is
