Monday, May 30, 2005

Capparis spinosa



Νήματα οδύνης σε μια λευκή
ενδότερη
διαταραγμένη
ψυχή

Μικρές εντάσεις κορυφώνονται
σε μωβ τροχιά προσφοράς
χεράκια με λίγη γύρη
να φύγει

Λευκή σάρκα χλωρή
Πέταλα και τη σκόνη δροσίζουν
μωβ πυροτεχνήματα σε φόντο λευκό



Την άλλη φορά θα πούμε και για τις περίεργες πασχαλίτσες.

1 comment:

DanaiShips said...

Σε μια τροχιά ανασκόπησης,
πέταλο για το πέταλο,
χρώμα για το χρώμα
αναπολεί ερωτοτροπίες το μωβ
το αιώνιο σέπαλο σμιξίματος.
Κόκκινο και μπλε ένα για πάντα
σε μια χορδή αισθησιασμού
Πόση λεβάντα μπορεί να χωρέσει λίγο χιόνι
πόσο όνειρο να αντέξει η σιωπή
τα πιο μικρά και τα πιο όμορφα
αυτά είναι που γέννησαν τις λέξεις...