Μια σταύρωση σαν όλες τις άλλες
Μια λάμψη στο θόλο
Ένα νήμα κόβει στα δυο το μυαλό μου
Χίλια μαύρα μαχαίρια υψώνονται
Και πέφτουν
Τώρα ταξιδεύει για το κέντρο του πλανήτη
Μα μια Άνωση τον φέρνει πάλι
Στην επιφάνεια
Ενα πτώμα κατεβαίνει αργά τα σκαλιά
Αφήνοντας μια γραμμή κόκκινη
Αίμα; για Θλίψη;
-------------
Μετά τις παλιές φωτογραφίες, έπιασα τα παλιά ποιήματα. Αυτό ήταν το πρώτο. Πέντε-έξι χρόνια πιο παλιό από την φωτογραφία του προγούμενου ποστ... Πώς τώρα, ε; Μυστήριαι αι βουλαί...
[Και ο τίτλος του ποστ από τους Πέρσες... ας με συγχωρήσει ο κυρ-Αισχύλος.
"...κάποια θεικιά κατάρα ή πονηρόν έκαμε πνεύμα" συνεχίζει]
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Μια σταύρωση σαν όλες τις άλλες, που εύχομαι να συναντήσει σύντομα την πολυπόθητη ανάσταση, έστω και κουβαλώντας τις θλιμμένες πληγές κατά μήκος της κόκκινης γραμμής...
Είναι πολύ ωραίο, αλλά όταν το διαβάζω, η αναπνοή μου επιβραδύνεται προς το τέλος και δεν ξέρω αν αυτό μου αρέσει. Δεν μπορώ καν να φανταστώ ότι η κόκκινη γραμμή μπορεί να είναι πέταλα από κόκκινα τριαντάφυλλα - άτοπο...
Η μόνη ελπίδα είναι η Άνωση. Το κεφαλαίο Α μου δίνει κουράγιο. Και η επιφάνεια μου δίνει κι άλλα... φως, οξυγόνο, βαθυά ανάσα... θέλω να πω και ζωή, αλλά μου φαίνεται ίσως υπερβολικό. Όπως και νά 'χει η επιφάνεια είναι η δικιά μου αγαπημένη. :)
Scorpina, ναι, αν το διάβαζε κανείς δυνατά θα έπρεπε μάλλον να κάνει εκεί μια καλή πάυση. Μην το σκέφτεσαι όμως και πολύ... το επόμενο είναι λιγότερο εφιαλτικό νομίζω.
Νεράιδα, είναι τόσα χρόνια (αν τα υπολογίσεις - εγώ αποφεύγω).
"ανάσταση"... δε μου πολυκολλάει, πολύ ταρατατζούμ... όπως λέει κι ο Εμπειρίκος "υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους."
mindstripper, εσύ κι αν είσαι η καλή νεράιδα-ταχυδακτυλουργός: μέσα από τη σταύρωση προσπάθησες να βγάλεις ροδοπέταλα! Και μπορώ να πω ότι σχεδόν τα κατάφερες. Αν μάλιστα την επιφάνεια, την κάνουμε επιφάνεια θάλασσας καλοκαίρι κάπου στις Κυκλάδες... ε;
@Mindstripper: Προσκυνώ!
@Eryt-t: Ο χρόνος καταργείται ορισμένες φορές. Απλά οι αριθμοί δεν έχουν την δύναμη να αντιμετωπίσουν τα αισθήματα. Αν δε σου αρέσει η "Ανάσταση" την παίρνω πίσω. Σου αφήνω το χώρο άδειο από αυτήν για τα απειράκις ωραιότερα πράγματα. Είναι πολύ όμορφο να έχεις διεξόδους προς τα ωραιότερα! :)
Αν μάλιστα την επιφάνεια, την κάνουμε επιφάνεια θάλασσας καλοκαίρι κάπου στις Κυκλάδες... ε;
Αχ, αχ, αχ... Πώς να δουλέψω τώρα, πάω να ξαναδώ τις φωτογραφίες μου... :P
@neraida: :))
Νεράιδα, μάλλον πρέπει να σου ζητήσω συγνώμη γιατί η Ανάστασή σου δεν ηταν απλά μια αισθητική πρόταση για συζήτηση αλλά μια καλή ευχή, ένα δώρο. Και ήταν αγένεια εκ μέρους μου να το σνομπάρω. Με ορισμένους μύθους έχω προηγούμενα.
Mindstripper: κι εσένα μου φαίνεται συγνώμη θα πρέπει να σου ζητήσω για την "αναστάτωση"...
Apology not accepted (αυτό σημαίνει ότι μπορείς να το ξανακάνεις). ;)
Καλέ μου, είναι πολύ προτιμότερο να επιλέγεις αυτό που σου ταιριάζει και σου αρέσει, από οτιδήποτε άλλο, το οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην αισθητική σου. Όλοι μας δεν έχουμε προηγούμενα με κάποιους μύθους; Απλά τώρα ξέρω κι εγώ έναν από αυτούς που έχεις προηγούμενα. Αλλά έχεις δίκιο, δεν έκανα μια αισθητική πρόταση, απλά μια ευχή. Ακόμα κι αυτό όμως δεν έχει να κάνει, επιμένω ότι καλά κάνεις κι επιλέγεις, και επιμένω περισσότερο στο ότι είναι πολύ όμορφο να έχεις διεξόδους προς τα ωραιότερα! :)
Post a Comment