ή αλλιώς:
Ήμουν δέντρο. Τώρα κολόνα για σύρματα του ηλεκτρισμού.
Ας μην φλυαρήσω περισσότερο...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
About Me
- eryx-t
- presently here... as present as i have ever been, as absent as i have always been...
Labels
quiz
(1)
άλλα
(12)
αστεία/παράξενα
(3)
εικόνες
(104)
ζητήματα
(13)
ημερολόγια
(31)
ιστορίες
(6)
κάτι το ωραίον
(2)
Ορφέως
(3)
παραθέσεις
(11)
ποιήματα
(36)
Texts and photos by eryx-t (except if otherwise specified).
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
Περίεργοι τύποι
Διαταραχές
Cours de grec à Paris
27 comments:
Πιο σοφό σε "κόβω" ως κολόνα. Κι έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες τα δέντρα τι σημαίνουν...
κασέτες;
Δεν θα το απαντήσω εγώ.Το θέμα είναι εσύ πώς νιώθεις.
δέντρο με ρόδες...
απεκτησες λεπτοτητα σ αυτη τη μορφη σου. κι αλλαξες και χρηση.
αρα εγω ο ανθρωπος θα οριζω τι θα μου δινεις.
Από οξυγόνο μόνο δεν τον βλέπω καλά...
εχόφθαλμη,
Λεπτότητα; τί ορισμό αλήθεια δίνεις στη λέξη;
μήπως το ότι από το δέντρο έμεινε ένα στυλιάρι το λές λεπτότητα;
Χρήση απέκτησε το δέντρο. Δεν είχε και ούτε και καιγόταν να αποκτήσει νομίζω.
Εσύ ο άνθρωπος, εμείς οι άνθρωποι, έχουμε κατακυριεύσει τούτο τον κόσμο. Έχουμε εγκαθιρύσει τη δικτατορία των ανθρώπων!
ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΔΕΝΤΡΙΑΣΜΕΝΟΙ!
eryx, το βλέπεις το φως πίσω?
ανοίγει ο καιρός.
φλυάρησε λιγάκι αν θες..:)
Όλα τα είπες. Ας αφήσουμε τη σιωπή να προμυνήσει δεινά...
Λοιπόν εμένα ο στύλος μου άρεσε. Να το προσέξω, μπορεί να εξελιχθεί σε πρόβλημα...
Πάντως, το δέντρο μπορεί να γίνει στύλος (ή και οδοντογλυφίδες, τραπέζι, καρέκλες, καυσόξυλα κλπ). Ένας στύλος δεν μπορεί να γίνει δέντρο...
Να’σαι καλά Έρυξ, εκεί στις εσχατιές του Αιγαίου που βρίσκεσαι. Εύχομαι να περνάς ωραία.
Φιλικά,
Ιρλανδός
Ευτυχώς και από τις εσχατιές του Αιγαίου δεν περνάει η Μεσογείων, αλλιώς θα μπερδευόμαστε άπαντες:)
δεν είναι απλά δικτατορία. Νομίζω οτι είναι κάτι χειρότερο απο αυτό.
mario, το φως εκεί πίσω δεν ξέρω αν είναι το παρελθόν ή το μέλλον.
Να φλυαρήσω, ε; δεν ξέρω, θα προσπαθήσω, ίσως την άνοιξη :)
Λάκη, αυτή η σιωπή είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό!
Ιρλανδέ μου, σου άρεσε ηκολόνα της ΔΕΗ, ε; ... μμμ ναι, να το παρακολουθήσουμε αυτό.
Εύστοχη η παρατήρησή σου από θερμοδυναμική/εντροπική σκοπιά. Ένας στύλος είναι ένα προϊόν προς κατανάλωση. Ένα δέντρο είναι μια αυτοαναπαραγόμενη μορφή οργάνωσης στο σύμπαν, είναι ζωντανό! Αν σκεφτείς βέβαια ότι αυτές οι αυτοαναπαραγόμενες μορφές κατέληξαν στον άνθρωπο... γάμησέ τα (συγχωρήστε μου τα γαλλικά).
Όσο για τις εσχατιές του Αιγαίου... αποδείχθηκαν πολύ μακρινές, δεν μπόρεσα να τηλε-μεταφερθώ τελικά... :(
Ανώνυμε, εσύ μήπως μας κοιτάς ψηλά από το μέγαρο της Κατεχάκη;
Εξόφθαλμη, αρρώστια μήπως; Ναι, αλλά και πάλι ας μην το παίρνουμε τόσο βαριά... Ίσως αυτ΄οτο φως εκεί στο βάθος να είναι όντως κάτι. Μπορεί ας πούμε, να αρχίσει επιτέλους η εξερεύνηση του σύμπαντος, να ξεχυθεί η σφύζουσα ανθρωπότητα στο διάστημα προς αποίκηση (και καταστροφή) άλλων πλανητών και η γη μας να καταφέρει να ξαναβρεί κάποιες ισορροπίες! Είδες που υπάρχουν και αισιόδοξα σενάρια;
[Να που φλυάρησα τελικά]
Σύμφωνα με κάποιους σκεπτικιστές, το λάθος σας (των δέντρων) ήταν που βγήκατε από τους ωκεανούς. Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου..
Καλά η εντροπία με το δέντρο που γίνεται στύλος και τον στύλο που δεν γίνεται δέντρο....με αυτό το ακουμπισμένο μπετόν δίπλα τι θα γίνει?
τρελέ μου, μήπως το λάθος ήταν των ωκεανών που αποσύρθηκαν κι άφησαν τόπο σε χερσαία όντα να αναπτυχθούν; Και να που μας οδήγησε αυτή η ανάπτυξη. Ενώ τα ανώτερα θηλαστικά των ωκεανών κοίτα πόσο αξιαγάπητα όντα είναι. Πόσο έξυπνα αλλά και αρμονικά με το περιβαλλον τους...
alex, το μπετόν που περισσεύει είναι μαγιά για το επόμενο έργο! (ή την επόμενη θυσία) για την ανάπτυξη!
Σκεφτόμουν πως υπάρχει ένας μύθος παλιός (στη μυθολογία ή και στο δημοτικό τραγούδι δε θυμάμαι) για κάποιον που καρφώνει ένα παλούκι στο χώμα κι αυτό έπειτα βλασταίνει και γίνεται δέντρο. Μα και πάλι με τόσες χιλιάδες κολόνες, μια κολόνα της ΔΕΗ να βλασταίνει δεν έχουμε ακούσει...
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΝΩΤΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Έρυξ, έχει οικολογικό περιεχόμενο το παρόν; Τι είναι ένα δέντρο; Τι είναι μια κολόνα; Τι θες να πεις με τη φράση "το μέλλον του πλανήτη"; Γιατί η φωτό έχει μια μαυρίλα πάνω της; Έρυξ, πως μπορείς να βρεις την ποίηση, όταν δεν πιστεύεις στα θαύματα;
Ένας καλόγερος έβαλε το μαθητή του να ποτίζει κάθε μέρα το μπαστούνι του που φύτεψε στην έρημο και κάποτε λέει άνθισε
Το μέλλον του πλανήτη μια χαρά θα είναι. Για τον πλανήτη οποιαδήποτε καταστροφή είναι ένα φυσικό γεγονός... ένα βήμα πριν την αναγέννηση.
Δεν καταστρέφεται ο πλανήτης, ο πλανήτης αμύνεται! Ο άνθρωπος καταστρέφεται... Για το μέλλον του ανθρώπου δεν είμαι σίγουρη...
http://www.youtube.com/watch?v=LlF8APEkh-E
αισιοδοξα σεναρια παντα υπαρχουν. και σωστα μαλιστα. δεν αφηνω την ελπιδα, νο νο νο...
Αισιόδοξα σενάρια, ε; Νομίζω αυτό της μοιραίας σύγκρουσης (που μπορούμε να θαυμάσουμε στο link που τόσο ευγενικά μας προμήθευσε η alex) είναι ένα από τα πιο αισιόδοξα σενάρια. Σύντομη και αποτελεσματική εξάλειψη όλης της βιόσφαιρας. Γιατί αν το αφήσουμε στο χέρι των ανθρώπων θα είναι μάλλον αργός και βασανιστικός ο θάνατος και γεμάτος ειδεχθείς μεταλλάξεις... μπρρρρρ!
Και όπως επισημαίνει και η Καλλιόπη, ναι, το ερώτημα είναι πάντα ανθρωποκεντρικό. Δηλ. αν μας ενδιαφέρει εμάς να ισορροπήσουμε με το περιβάλλον του πλανήτη γη όπως το βρήκαμε (περίπου). Απίθανο μου φαίνεται. Ή θα μας πάρει από κάτω η μπάλα των αλλαγών που προκαλούμε ή θα καταφέρουμε να ελέγξουμε την κατάσταση ή ... θα φύγουμε.
Κοκό, αυτό τον μύθο έλεγα. Προφανώς θα υπάρχει σε πολλές παραλλαγές.
Χ2, αγαπητέ, οι ερωτήσεις νομίζω πως είναι βήματα. Πετρούλες να περάσεις το ποτάμι. Ή να πνιγείς σ'αυτό... χα-χα ποτέ δεν ξέρεις!
Π.χ. το μέλλον του πλανήτη μπορεί να εννοώ το δικόμου μέλλον σε αυτόν τον πλανήτη. Και η μαυρίλα στη φωτό είναι αυτά τα μαυραδάκια που λέγαμε κάποτε που τα σκόρπισα εγώ με το photoshop πασπαλίζοντας το αθωο τοπίο.
Η τελευταία ερώτησή σου όμως δεν είναι ερώτηση, είναι θέση... οπότε κάνω την ερώτηση εγώ: αλήθεια, η πίστη (στα θαύματα) οδηγεί στην ποίηση;
Εγώ θα έλεγα μάλλον πως η ποίηση κάνοντας το όνειρο δρώμενο κι υλοποιώντας το έτσι μέσα σε σάρκα, αίμα και άλλες υγρές ή ηλεκτρονικές ροές ακυρώνει το θαύμα.
Παίζει βεβαια και το αντίθετο: για κάποιον μπορεί ακριβώς να μετασχηματίζει τη σάρκα και το αίμα σε όνειρο και εξιδανικευμένα έτσι αυτά να τα παραδίδει στον αιώνα. Ίσως τότε εκτελεί ένα θαύμα... αλλά εγώ φαίνεται είμαι της καταστροφικής προσέγγισης.
Δεν ανεβάζεις κανένα ποστ με τίτλο "Σκέψεις για το μέλλον του μπλογκ μου;". Γιατί με ένα κείμενο το μήνα δεν μας βλέπω καλά:)
http://www.youtube.com/watch?v=AeZU_uu0pNA
stous propodes tou vounou vrisketai h lytrosi....kalo kai eytixismeno to neo etos se olous ekei ekso..
Post a Comment