Αν η σχέση του τίτλου με τη φωτό σου φαίνεται σκοτεινή και αινιγματική, σκέψου ότι το παρόν είναι ένα κομμάτι απ΄το μέλλον της προηγούμενης στιγμής.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
About Me
- eryx-t
- presently here... as present as i have ever been, as absent as i have always been...
Labels
quiz
(1)
άλλα
(12)
αστεία/παράξενα
(3)
εικόνες
(104)
ζητήματα
(13)
ημερολόγια
(31)
ιστορίες
(6)
κάτι το ωραίον
(2)
Ορφέως
(3)
παραθέσεις
(11)
ποιήματα
(36)
Texts and photos by eryx-t (except if otherwise specified).
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
Περίεργοι τύποι
Διαταραχές
Cours de grec à Paris
11 comments:
mou thumise to 'music is math' twn boards of canada..opou akougetai to 'the past inside the future' ...thn kalhmera mou..it's been a while..
kalhmera ...kalhmera
Εγώ χαμογέλασα πάντως. Και καθόλου αινιγματικά μάλιστα. Καλό Σαββατοκύριακο Eryx. :)
"Ένιωσε μια καινούρια οδύνη να ξετυλίγει τα μαλλιά της
κι ένα αεράκι να της φέρνει το μέλλον απ΄το παρελθόν"...
Είχα διαβάσει ένα βιβλίο του Εριχ Φον Ντένικεν με τον ίδιο τίτλο ακριβώς. Υποστήριζε ότι οι εξωγήινοι έχουν αφήσει κάτι πομπούς στον Αμαζόνιο, για να ειδοποιήσουν για την επιστροφή τους.Οι πομποί, έγραφε, είχαν αρχίσει να χτυπάνε.Και ο Θεός βοηθός...
ειπα να δω το μελλον, αλλα εφυγε κιολας...
Άντε μπράβο, να δούμε και λίγο "μέλλον" σ' αυτό το μπλογκ, διότι εκείνο το ρημάδι το "παρελθόν" είχε κολλήσει στις 11 Δεκεμβρίου '08...
Ελπίζω πάντως, να μην προκαλέσω την μήνη του οικοδεσπότη, διότι τότε το επόμενο post θα είναι κατά το Σεπτέμβρη (ποιουνού έτους, το αφήνω σ' εσάς να το φανταστείτε!).
Φιλικά,
Ιρλανδός
Γεια σου kinderpop, it's been a while όντως... ψάχνω τα lyrics που λες και βρίσκω πως όλο το κομμάτι έχει 7 λέξεις ως lyrics (απ'ότι ακούω έχει και διάφορα ηχητικά), τις εξής:
the past inside the present.
be careful.
μ'αρέσει γιατί υπονοεί κίνδυνο, για το μέλλον φυσικά...
mindstripper, είναι ante portas, μ' αρέσει που χαμογέλασες, χαίρομαι κι ανταποδίδω!
όσο για σένα Ultima, όλο με Δεληβοριά σκοτώνεις.. το τέλειο έγκλημα!
X2, πάντα αποκαλυπτικός... τίποτε δε μένει κρυφό από εσένα!
χα-χα exofthalmi, εσύ το έπιασες πάντως (και όπως και να'χει το ποστ μένει)
ιρλανδέ μου, είχα μεγάλο πρόβλημα να το "εκτοπίσω" το προηγούμενο ποστ γιατί παραμένει επίκαιρο. Διαβολικά επίκαιρο!
Όπως και να'χει θα προσπαθήσω να διαψεύσω τους φόβους σου σχετικά με το ιστολόγιό μου :)
ένα μπουμπούκι είναι κλειστό
το άλλο περιμένει
το τρίτο κιόλας άνοιξε
μα το κοτσάνι μένει!
Αχ, και τι θα γινόμασταν χωρίς κοτσάνι...
Αναμνήσεις απο το μέλλον
Τίτλοι ειδήσεων σε 1 λεπτό. ''Οι συντάξεις από 1.1.2015 διαχωρίζονται. Πλέον υποχρέωση του κράτους απέναντι στον ασφαλισμένο αποτελούν τα 360 ευρώ. Το υπόλοιπο, το ανταποδοτικό μέρος είναι υποχρέωση των ασφαλιστικών ταμείων που γίνονται πλέον ανεξάρτητα. Ο κ. Λοβέρδος σημείωσε ότι το σύστημα παραμένει βιώσιμο τουλάχιστον μέχρι το 2060 και μάλιστα καταναλώνοντας μόλις 2,5% του ΑΕΠ από 13,5% σήμερα'' .
Εκπληκτική επίδοση πράγματι. Εγώ πιστεύω απόλυτα τον κ. Λοβέρδο. Το επικοινωνιακό χάρισμα και η ευφυΐα του το αξίζουν άλλωστε. ''Το σύστημα θα αντέξει'' ανακράζει γελώντας, ενώ στρίβει ποζάροντας θριαμβευτικά στον φακό.
Ευχαριστημένος χαμηλώνω την τηλεόραση και κλείνω τα μάτια μου. Μέσα στην απόλυτη ησυχία ακούω ένα ''κλικ'' και τα ξανανοίγω. Αρπάζω απότομα το κινητό που είναι στο τραπεζάκι δίπλα μου και βλέπω στην οθόνη ‘’1-6-2060’’! Το κοιτάζω σαν χαμένος και σηκώνω τα μάτια μου να δώ την τηλεόραση. Παίζει μια διαφήμιση με κινητά που είναι εμφυτευμένα στον αντίχειρα του χεριού. Ξαφνικά ανοίγει η εξώπορτα, μπαίνει ένας μεσήλικας κύριος και με χαιρετά. <> μου λέει και κλείνει την τηλεόραση. <>.
Κοιτάζω σαν να βλέπω φάντασμα καθώς δεν έχω γιό και αυτός συνεχίζει απτόητος τακτοποιώντας τα ψώνια από το σουπερμάρκετ. <>.
Τρίβω τα χέρια μου αμήχανα, σκεφτόμενος ποια από τις γυναίκες της ζωής μου μπορεί να μου είπε το μεγάλο ψέμα και ακούω το κύριο να συνεχίζει κοιτώντας με κατάματα. <>.
Ακούγοντας ''ΙΚΑ'' βρήκα κάτι να με συνδέει με την πραγματικότητα, πετάχτηκα προς στιγμήν και είπα : <>. Δεν πρέπει να με άκουσε γιατί συνέχισε σαν να μην είπα τίποτα <>.
Ξαφνικά γυρίζει προς το μέρος μου με μάτια κατακόκκινα και λέει γελώντας : <>.
Βγάζει απότομα από την σακούλα με τα ψώνια ένα τεράστιο ασημένιο πιστόλι και ενώ το πλησιάζει ανάμεσα στα μάτια μου ουρλιάζει : <>. Βλέπω ανάμεσα στα μάτια μου την τεράστια κάνη να ακουμπά το παγωμένο μου μέτωπο και ακούω ένα ''κλικ''.
Πετάγομαι σαν να με χτύπησε ρεύμα. Απέναντι μου είναι η τηλεόραση που παίζει τηλεμάρκετινγκ. Είμαι λουσμένος στον ιδρώτα και αναπνέω με δυσκολία. Αρπάζω το κινητό και βλέπω την οθόνη. Γράφει ''1-6-2010''. Γυρίζω και το αφήνω αργά στο τραπεζάκι δίπλα μου. Φωνάζω στη γυναίκα μου να μου φτιάξει καφέ και αρπάζω με μανία το τηλεκοντρόλ που είναι γεμάτο αίματα….
http://29-26.blogspot.com/2010/07/blog-post.html
Post a Comment