[που πηγαίνω;]
[τί είναι αυτά τα φώτα;]
[ποιός θα διαβάσει τις ταμπέλες;]
[γιατί συνεχίζω;]
(to be continued ... don't hold your breath)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
About Me
- eryx-t
- presently here... as present as i have ever been, as absent as i have always been...
Labels
quiz
(1)
άλλα
(12)
αστεία/παράξενα
(3)
εικόνες
(104)
ζητήματα
(13)
ημερολόγια
(31)
ιστορίες
(6)
κάτι το ωραίον
(2)
Ορφέως
(3)
παραθέσεις
(11)
ποιήματα
(36)
Texts and photos by eryx-t (except if otherwise specified).
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.
5 comments:
Ας τις αφήσουμε τις ταμπέλες, το ταξίδι είναι που μετράει. :)
Για να δω, θα ξημερώσει;
Αγαπητή sadistria, τί εννοείτε; ότι οι κουνημένες φωτογραφίες είναι ένα είδος parkinson effect; ή πρόκειται για άλλη μια μεταξύ μας παρεξήγηση;
Αγαπητέ vague tourist, θυμάμαι την υπόθεση από τοτε που είχε κυκλοφορήσει. Απέφυγα να τη δω. Η προτροπή σου φαντάζομαι εμπνέεται από τις αρχές της ομοιοπαθητικής. Όχι, ακόμη δεν αισθάνομαι έτοιμος.
Αγαπητή Irina, εγώ νομίζω λόγος δεν υπάρχει αλλά όλο και βρίσκουμε κάποιον. Έχει φροντίσει και ο καλός θεούλης (λέγε με εξελικτική διαδικασία) να μας φυτέψει στο DNA μερικά βασικά ένστικτα (επιβίωση - αναπαραγωγή - επιβολή) για να πορευόμαστε.
Μα, Irina, τι ερώτηση είναι αυτή; "Θες μια πυξίδα;" Σα να λες θες έναν θεό να πιστέψεις;
Μιλώντας πάντως για πυξίδες, καταλαβαίνω πως είναι χρήσιμες όταν πρέπει να βαδίσει κανείς στα τυφλά. Εμένα μου αρέσουν οι χάρτες, αλλά και να ανακλύπτω πόσο διαφορετική είναι η αίσθηση των τόπων και τωμ τοπίων από μέσα. Ειδικά στο ελληνικό τοπίο όπου υπάρχει ποικιλότητα, μέτρο και χάρη είναι νομίζω εύκολο να προσανατολίζεται κανείς.
Αγαπητή mindstripper, οι ταμπέλες έχουν τη μαγεια τους. Ειδικά στις φωτογραφίες. :) Και πρακτικά πάνε μαζί με το χάρτη.
Οι νύχτες του μεσοκαλόκαιρου στην Ελλάδα δεν είναι φωτεινές όπως στον αρκτικό κύκλο αλλά είναι κι εδώ μικρές. Που θα πάει λοιπόν...
"Δεν αμφιβάλλω πως πιστεύεις στον Θεό" ... Να και κάτι που πρώτη φορά μου το λένε!
Νομίζω δεν έχει νόημα, δεν μπορώ ούτε να το επιβεβαιώσω, ούτε να το διαψεύσω. Προχθές πάλι είχαμε μια παρόμοια συζήτηση εδώ.
Και βρίσκω εντελώς διαφορετικό το νόημα των φράσεων "Πιστεύεις στο θεό" και "πιστεύεις ότι υπάρχει θεός". Προτιμώ την πρώτη σαφώς γιατί δηλώνει αίσθημα.
Τελικώς ό,τι και να λέμε, το πάμε απο δω, το πάμε απο κει, πάλι στα ίδια γυρνάμε (και εντός και εκτός νετ). Περί Θεού και πίστης ο λόγος. Όχι ότι είναι κακό, ίσα ίσα...
Σαφώς και οι ταμπέλες έχουν τη μαγεία τους Eryx-t. Απλά έτσι όπως χάζευα το οδοιπορικό σου, είδα τις 'κουνημένες' ταμπέλες να βρίσκονται εκεί για τον συγκεκριμένο ρόλο του σημείου αναφοράς και προσπέρασης. Όχι της καθοδήγησης. Προσωπική εκτίμηση. :)
Οι παρεξηγήσεις δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα! Και σπανια βέβαια εισάγονται από πρόθεση. Προφανώς και η δική μου αίσθηση του χιούμορ είναι κάπως ... παράξενη; αποκλίνουσα; ακόμη και αυτιστική καμμιά φορά.
Irina, "δεν έχει νόημα" εννοώ ότι δεν αισθάνομαι να μου ταιριάζει κανένα από τα δύο ρούχα: ούτε το "πιστεύω" και το "δεν πιστεύω". Πιο πολύ θα τα αισθανόμουν σαν περίεργα καπέλα.
Είναι περιέργο, πολλά από τα πράγματα στη ζωή μας γεννιούνται σαν ενοχλήσεις, σαν αόριστες αισθήσεις, σαν αδυναμία να δούμε παραπέρα. Έπειτα παντρεύονται με λέξεις κοινές κι έπειτα προσπαθούμε να καταλάβουμε αν "υπάρχουν". Επειδή λοιπόν τους δώσαμε όνομα υπάρχουν; ... Ε, ναι! Για τον καθέναν ο κόσμος είναι νομίζω μια σκηνή θεάτρου όπου παίζουν με την παρουσία ή την απουσία τους διάφοροι ήρωες. Τα ονόματα δε διαφέρουν και πολύ αλλά ο καθένας τους αναπαριστά με το δικό του τρόπο. Στη δική μου σκηνή ακούγεται αρκετά συχνά το όνομα αυτού του ήρωα αλλά δεν έχει εμφανιστεί να αλληλεπιδρά με την εξέλιξη του μύθου.
Για τις ταμπέλες, πολύ ωραία το θέτεις mindstripper (για άλλη μια φορά)!
Post a Comment