ή "πιστεύω εις έναν θεό"... κι αυτό δεν ταιριάζει;
ή "προσκύνα ρε, τί σου ζητάνε;"
Ναι, θα μου πείτε ότι αυτό το θέμα έπρεπε να έχει παρουσιαστεί πριν από δυο χρόνια. Μέσα στη ρύμη του ολυμπιακού εργοργασμού. Αλλά εγώ τώρα την πέτυχα στην κατάλληλη γωνία.
Γιατί μήπως αποσύρθηκαν; Όχι, αντιθέτως διασκορπίστηκαν στις γειτονιές να προλάβουν την αλλαγή του καθεστώτος... στις οικοδομές, τί νομίσατε;
Ιδού λοιπόν το σύμβολο.
[Εθνική εορτή γαρ.]
Ιδού η θεότης.
Δεν είναι μόνο η των ολυμπιακών έργων τοιάυτη αλλά ολόκληρης της πενηντακονταετίας, δεν είν' έτσι; (που λέμε και στο χωριό μου)
Και ποιός θα τολμήσει ν' αντιτάξει τί;
Ακόμη να γραφτούν τα δοξαστικά;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
Πολύ καλή η γωνία, όντως!
μ'αρέσει η φωτό σου.
το έπιασες καλά.
(μίλα μας πιο πολύ)
Στο ένθετο της Καθημερινής της 19/3/2006, ανέφερε οτι "μοναστήρι παίρνει άδεια για 4000 τμ κτίρια ΕΝΤΟΣ του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας".
Παγκάρι ή δάσος;
Καλησπέρα.Δε μου ανοίγει ολόκληρη η φωτογραφία,δεν ξέρω γιατί.
Όσο για τη θεότητα ναι είναι μία από τις θεότητες που λατρεύουμε όλοι τώρα.Η βασική μία ήταν πάντα και δεν έχει αλλάξει.Χρήμα. (α,και δόξα! )
Πάνο, ευπρόσδεκτος πάντα!
alombar42, ποιόν Εθνικό Δρυμό και αηδίες; το ελληνικό κράτος κάτι τέτοιες λεπτομέρειες τις μασάει (και τις φτύνει). Ειδικά τους Εθνικούς Δρυμούς τους έχει ξεχάσει -εντελώς-. Στο κάτω κάτω μεγάλο μέρος τους ανήκει στην εκκλησία, οπότε τους φυλάει ο θεός (αυτός της φαγάνας και της κουτάλας).
regina, για το τεχνικό ζήτημα, μάλλον οφείλεται σε αργή σύνδεση (αν μπαίνεις με απλή dial-up 56K). Η σελίδα μαζί με τις παλιότερες φωτογραφίες είναι αρκετά βαριά. Πατώντας στα links δεξιά (PREVIOUS POSTS) μπορείς να φορτώσεις μεμονωμένα πόστς.
Ακόμη το F5 (refresh) ξαναφορτώνει τη σελίδα από την αρχή και διορθώνει τετοια κολήματα συνήθως.
Το χρήμα δεν είναι απλά θεότητα είναι κάτι σαν άγιο πνεύμα.
...είναι και χρόνος... άσ' τα
Oι φιλτατοι Εβραιοι ειναι ξανα στους δρομους για να μαζεψουν λεφτα.Οπως οι παππαδες με τους δισκους στην εκκλησια!!!
Αυτό που με τρομάζει βλέποντας αυτά τα εκτρώματα μπροστά μου όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό, είναι ότι μερικές στιγμές τα βρίσκω σχεδόν χαριτωμένα.
Γιατρέ, γράψτε μου κάτι, το πιο βαρύ που έχετε...
Πολύ μου άρεσε ο τίτλος με τη φώτο.
Σκέφτομαι μόνο πόσο κουρασμένη μοιάζει η μπουλτόζα -ίσως και εκείνη λόγω της εκσυγχρονιστικής εργο-μανίας και της σκόνης που έχει έρθει τα τελευταία χρόνια και μας έχει γίνει δεύτερο δέρμα
Γεια σου eryx-t. Η φωτογραφία αυτή πολύ θα θέλαμε να μην ήταν πια επίκαιρη, το ολυμπιακό πνεύμα πολύ θα θέλαμε να το άφηναν να κλείσει επιτέλους τα μάτια του και να αναπαυτεί, αλλά αγαπητέ Ποπάϊ -κι ας είναι κρίμα κι άδικο- η αγνή μας Olive Oil άνοιξε βενζινάδικο.
Post a Comment