Sunday, January 30, 2005
Φαντασία αφαιρετική
Παίρνω ένα ψαλιδάκι και κόβω τα νύχια μου. Και φαντάζομαι πως θα μπορούσα εξίσου να κόψω και τα δάχτυλα και το χέρι ακόμη απ' τον καρπό ή κι απ'τον ώμο τελείως. Το ίδιο και τα πόδια. Θα μπροούσα και τ' αυτιά να κόψω κι από το στόμα τη γλώσσα. Τα μάτια κι αυτά καθώς και τη μύτη. Έπειτα θ' άρχιζα έτσι στα τυφλά να σκάβω για τα σπλάχνα. Και βέβαια για την καρδιά να κόψω τα σχοινάκια που κρατούν το σύστημα. Και τι θα' μενε λοιπόν τότε; Τί άλλο από αυτό το δεξί μου το χέρι που γράφει.
Tags
ποιήματα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment