Άκρη I

βροχή βροχή στην άκρη
και γέρνει το πρόσωπο στο τζάμι
διαλύομαι διαλύομαι
στα εξ’ων συνετέθην σιδερικά
(σκουριάζω υγρός στη σκιά)
σκουριά σκουριά στην άκρη
και γέρνει, γερνάει το πρόσωπο στο φως
αλοιώνεται αναλώνεται, στο φως διαβρώνεται

ανοιχτωσιά της λέξης
κατανυκτική αποσύνθεση
διαλύομαι διαλύομαι
σ’ένα ποτήρι
επάνω στο τραπέζι

άλας άφαντο της γλώσσας
διαπλέω την αίσθηση
στο φως διαβρώνομαι
στην άκρη μένω
υπόλειμμα

αγνοώ πια τον καπνό